نماز يك دولا و راست شدن نيست. خيلي چيزها در نماز است. من يك وقتي يك مثل مي‌زدم، مي‌گفتم: يك كسي كه لباس مي‌شويد، ظاهرش اين است كه لباس مي‌شويد. اما در اين خيلي چيز است. عرق بدنش هم درمي‌آيد، غذايش هم هضم مي‌شود. ايام فراغتش هم پر مي‌شود. ورزش هم مي‌كند. لباس كه تميز شد لباس تميز نشاط مي‌آورد. هركس هم به لباس تميز نگاه كند او هم نشاط پيدا مي‌كند. اگر براي همسرش مي‌شويد علاقه‌ي همسرش هم زياد مي‌شود. يعني يك خرده نگاه كنيد چه چيزي در اين است.
در نماز خيلي چيز است. بهداشت هست، حقوق هست، ادب هست، انتخابات هست، آزادي هست، همه چيز در نماز هست. كمالي نيست مگر اينكه در نماز نباشد. من در خيلي از دانشگاه‌ها گفتم. گفتم: اگر يك كسي يك كمال پيدا كرد كه در نماز نبود، من جايزه به او مي‌دهم. ادب در نماز هست. تا آقا حرف مي‌زند تو هيچي نگو. اطاعت در نماز هست. قبل از آقا خم نشو، قبل از آقا سرت را از خاك برندار. قبل از آقا ركوع نكن. انتخابات در نماز هست، اين آقا را قبول نداري، جايي برو كه آقايش را قبول داري. آزادي در نماز هست، ركعت اول اقتدا كردي، ركعت دوم نمي‌خواهي ادامه دهي مي‌گويد: مجبور نيستي، قصد فرادي كن. مجبور نيستي كه حالا كه در اين جماعت آمدي تا آخر با اين جماعت باشي.
قرائت در نماز هست، پيش نمازي را انتخاب كنيد كه قرائتش بهتر باشد. عدالت هست، پيش نماز بايد عادل باشد. نظم هست، صف‌ها بايد منظم باشد. تغذيه هست، لقمه‌ي حرام در شكم باشد نماز قبول نيست. صحيح هست، قبول نيست. مثل چاي در آفتابه، چاي است كسي نمي‌خورد.
اگر لقمه‌ي حرام در شكم باشد نماز قبول نيست. حق مردم در نماز هست، حق همسر در نماز هست، حق والدين در نماز هست، حق حيوان در نماز هست! حيوان اگر تشنه‌اش است شما حق نداري وضو بگيري. بايد آب را به حيوان بدهي و تيمم كني. دقت در نماز هست. اعضاي وضو به اندازه‌ي سر سوزن شسته نشود، اگر انگشتر شما تنگ باشد كه آب زيرش نرود، وضوي شما باطل است. سر سوزن، اضافه‌كار در نماز هست، نماز نافله. شهدا در نماز هست، مهر كربلا. شانه در نماز هست، شانه بزني، يك ركعت تو سي برابر مي‌شود. عطر بزني سي تا هم براي عطر اضافه مي‌شود. مسواك بزني هفتاد تا هم براي مسواك اضافه مي‌شود. نشاط در نماز هست، ولو زمستان لوله‌ها آب داغ است، با آب سرد وضو بگير، خشك نكن! ثوابش سي برابر است. چون هرچه آب سرد روي پوست بدن باشد نشاطش بيشتر است. معاد در نماز هست، «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» (فاتحه/۴) توحيد در نماز هست، «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له».
آمريكا هيچ غلطي نمي‌تواند بكند، در نماز است. چون شما مي‌گويي: الله اكبر! تو بزرگ هستي، وقتي خدا بزرگ است، آمريكا كوچك است. شما سوار هواپيما مي‌شوي بالا مي‌روي، اين خيابان ۴۵ متري مي‌شود اندازه‌ي يك طناب سياه. پايين كه هستيم اوه ۴۵ متر عرض خيابان است! بالا كه رفتيم اين خيابان ۴۵ متري مثل يك طناب سياه مي‌شود. بالابرويم اصلاً كره‌ي زمين اندازه‌ي يك پرتقال مي‌شود. همه‌ي شش ميليارد آدم سر يك پرتقال دعوايشان است. هرچه بالاتر برويم، هرچه ايمان ما به خدا بيشتر شود، آمريكا نزد ما كوچكتر است.
آرايش در نماز هست. زن هرچه طلا دارد وقت نماز به خودش آويزان كند، ثواب دارد. مردي كه طلا برايش حرام است بهترين عطر را بزند. رنگ در لباس هست، لباس با رنگ سفيد ثوابش بيشتر است.
ما بدانيم نماز چيست. نماز هنر خداست، صنعت خداست. صنعت خداست، مهندسي خداست كه در چهار، پنج دقيقه، اين همه چيز جاسازي كرده است، ورزش در نماز هست، حركات ركوع و سجود. بهترين وقتي كه خون به مغز مي‌رسد وقت سجده است. البته سجده براي اين كار نيست. سجده براي قرب به خداست، منتهي اينها هم درونش هست. مثل اينكه شما كه صله رحم مي‌رويد، عمو و عمه و خاله و دايي را ببيني، شما براي ديد و بازديد فاميلي، صله رحم مي‌رويد، منتها خوب در راه كه مي‌رويد غذايت هم هضم مي‌شود. كسي براي هضم غذا خانه‌ي عمه نمي‌رود. نماز براي خداست، منتها خوب اينها…
از زبان استاد قرائتي
- یکشنبه ۱۸ بهمن ۹۴ ۱۵:۰۳ ۲۰۹ بازديد
- ۰ نظر