شوراي فرهنگي آب و فاضلاب استان مركزي

پيام نوروزي مدير عامل شركت آب وفاضلاب استان مركزي

فرخنده ايام نوروز، اين آيين دير پاي ايرانيان ، كه در آن دل از غبار مي شويند و تازگي ، صفا و محبت را در آن جاري مي سازند؛ همواره پيام آور و نويد بخش روزگاري نو است كه در پس تيرگي و سرماي زمستان جلوه گر مي شود و فرصت تولدي دوباره را به زمين ارزاني   مي دارد.

   بهار آغاز دوباره هستي ست و آيتي ست براي ادامه حيات، و آب اين نعمت بي نظير خداوند، جوهر خلقت، ريشه تمام زيبايي ها و اساس زندگي در جهان هستي است.

   فرا رسيدن سال نو اگر چه پاياني است بر يك سال تلاش صادقانه ، اما سر آغازيست براي يك سال كوشش و خدمتي ديگر ،سالي كه بايد با اميد به فردايي بهتر بر تلاش خويش بيفزاييم و با توكل بر ايزد منان در شكوفايي و بالندگي كشور عزيزمان سهيم باشيم.

    در سالي كه گذشت ، با توكل به خداي متعال و علي رغم وجود فراز و نشيب هاي فراوان با تكيه بر نيروهاي خلاق و پرتلاش شركت آب و فاضلاب استان مركزي توانستيم گام هايي اساسي را در راستاي اهداف و رسالت سقاگري به حق تحقق ببخشيم.

   اينجانب ضمن تبريك فرارسيدن بهار طبيعت ،آغاز سال جديد را به محضر خانواده بزرگ صنعت آب و فاضلاب كشور صميمانه تبريك گفته و سالي پر از مهر و سلامتي توام با خير و بركت از درگاه ايزد منان براي همگان خواستارم.

اميدوارم نوروزتان در پرتو الطاف الهي همواره با پيروز مندي هاي نو همراه باشد .

يوسف عرفاني نسب

رئيس هيئت مديره ومديرعامل

شركت آب وفاضلاب استان مركزي

رسول آفتاب

نقل شده از سركار خانم

مليحه عابديني

از فراسوي شهر تاريك مردگان متحرك
از پس خانه‌هاي رخوت گرفته تباهي
آن‌جا كه فطرت، در سكوت ابدي دست و پا مي‌زد و كمي آن سوتر از لانه بومان كور چشم، كه بر شانه سنگي بت‌هاي ناتواني آشيانه كرده بودند، در سينه كوهي از جنس نور، قلب روشنايي مي‌تپيد. دستان خواهشش هميشه سبز بود و چشمان بيدارش به ياد خالق، پر آب و چهل بهار سپيد را در كوله بار عمر به دوش مي‌كشيد و حلاوت بندگي را بر دل.
و ناگهان ندايي به گوش جانش رسيد: بخوان به نام خالق يكتا!
فرشته مهرباني، از جانب آن رب رحيم، رسول آفتابش خواند و چنين گفت. بشكن مُهر سكوتت را
فرو ريز كاخ‌هاي تباهي را در سرزمين‌هاي سرشار از سياهي! بيدار كن عدالت به خواب رفته را! فرياد زن پرواز را در گوش گنگ منيت انسان‌هاي خاك گرفته!
تصوير كن، گلبانگ بندگي را بر سر مناره‌هاي نور!
بنوشان جرعه‌هاي نور را به كام‌هاي خشكيده‌اي كه تنها خاك را مزمزه كردند
برهانشان از كمند نحس شيطان و بر سرير بندگي بنشانشان!
طلوع سپيده را با نور برايشان هجي كن و سياهي را تا ابد به سياهچال نيستي بيانداز!
گرماي حضورت را فاتح زمهرير دل‌هاي غافلشان ساز تا بدانند رحمة للعالميني!
مطلع الفجر عشق، در دستان گرم تو روئيده، سر انگشتان خشكيده از عصيانشان را سبزي حيات بخش و جوانه نيايش را با دستانشان آشنا كن!
امين روحشان باش و امانت دار جانشان، تا از گزند گناه كه تنها همنشينش آه است، ايمن شوند.
تو به رسالت دل برانگيخته شدي تا نقش ازلي خداوند مهرباني را بر صحيفه سينه انسانيت به تصوير كشي؛ آن سان كه نوح، ابراهيم، موسي، عيسي و… بودند.
تو مبعوث شدي تا مزرعه ايمان انسانيت را آباد و پر ثمر كني و حصار تقوا را گرداگردش برپا بداري.

براي تو مي نويسم، اي زينب! اي كه فرياد با تو آغاز شد و بيداد با تو رسوا! اي آزاد اسير! اي قامت سبز اعتراض! اي نهال بارور ايثار! اي جاري زلال متانت! اي آيه صراحت و عفت! اي آذرخش خشم! اي مظهر لطافت و رحمت! چگونه مي توان تو را گفت، تو را نوشت. قلم در ابهامِ شناختت مانده است. انسان، در زيبايي كامل در تو متجلي است.

چه كسي را مي توان يافت كه در هنگام توهين، در هاي وهوي كشنده انبوه مردمان، در كوچه هاي تهمت و تحقير، در خنده هاي شوم پليدان، آرام و بي هراس اين گونه پرصلابت و قاطع، رگبار تند سخن را بر قلب هاي سخت خفتگان، چون آتشي مذاب جاري كند.

كيست كه در چنين هنگامه سراسر خون و رنج و درد و تنهايي، هنوز فريادي براي كشيدن و سخني براي گفتن و تواني براي ايستادن داشته باشد.

خدايا چگونه باور كنم، چگونه مي توانم شانه هاي ظريفي را در زير كوهساران سنگين اين همه فاجعه، ايستاده ببينم؟

زينب(س) آيه هاي توانايي انسان را نوشت و سرود قدرت ايمان را سرود و شعر بلند رسالت را نگاشت.

قدرداني مدير عامل شركت آب و فاضلاب استان مرركزي از بانوان اين شركت

مهندس يوسف عرفاني نسب مدير عامل شركت آب و فاضلاب استان مركزي بمناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز گراميداشت مقام زن و مادر با حضور در محل كار بانوان اين شركت با اهداء گل و هداياي از زحمات و تلاش هاي آنان قدرداني نمود.