شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

بسم الله الرحمن الرحيم

سخن از فاطمه زهرا سلام الله عليها يادگار بي بديل رسول خداست ، كسي كه خداوند با غضب او غضبناك و با خشنودي او خشنود مي گردد ، سرور تمام بانوان اهل بهشت پس از پيامبر و اميرالمومنين از تمام آفريدگان خدا بالاتر است .

ولادت آن حضرت :
هنگام ولادتش زنان مكه ، مادر بزرگوارش خديجه كبري عليها السلام را تنها گذاشتند، در اوج غربت و تنهايي خديجه،چهار بانوي بهشتي به ياريش آمدبه او گفتند ِ«غمگين مباش ، ما از جانب پروردگارت نزد تو آمده ايم » .
آنان ساره همسر ابراهيم ، آسيه همسر فرعون، مريم مادر عيسي، و كلثوم خواهر موسي بودند .
در دوران كودكي، مادر گرانقدرش را از دست داد و در فراق او در روزگار غربت و محنت پدر بي تابي مي كرد .
خداوند متعال توسط حبيبش خاتم انبياء صلي الله عليه وآله فاطمه زهرا را تسليت گفت. پيامبر آن قدر فاطمه را دوست داشت كه وقتي از سفر برمي گشت اول به خانه او وارد مي شد و به سفري مي رفت آخرين كسي كه با وي خداحافظي ميكرد دخترش فاطمه عليها السلام بود و هنگام بازگشت در ابتدا با او ملاقات مي كرد .
رسول خدا صلي الله عليه وآله درباره مقام دختر گراميش فرمود : اولين كسي كه داخل بهشت مي شود فاطمه است .

ازدواج آن حضرت :
پيامبر صلي الله عليه وآله فرمودند : امر ازدواج فاطمه فقط به دست خداست.
فرشته اي از جانب خدا به نزد پيامبر آمد و گفت : كه خداوند مرا خدمت شما فرستاده ، تا نور را به ازدواج نور در آورم ؛ يعني فاطمه را به علي .
در اولين شب زندگي ، پيامبر خطاب به آنان فرمود : خداوند نسل شما را پاك و مطهر قرار دهد ، من با هركس با شما سر دوستي داشته باشد، دوست ، و با هر كه سر ستيز با شما داشته باشد در ستيزم ...
در عفت و حياي حضرتش همين بس كه در آخرين روزهاي عمر كوتاهش، در آن زمان كه هنوز براي تشييع جنازه تابوت مرسوم نشده بود ، از اسماء- كه يكي از زنان پرهيزكار بود- درخواست كرد تا برايش تابوتي بسازد تا بدن مطهرش حتي پس از شهادت و در شب تشييع نيز پوشيده و در حجاب كامل باقي بماند بخشش و كرم و عطاي او تا بدان حد بود كه همراه همسر و دو فرزند معصومش، تا سه شب افطار خويش را كه چند تكه نان بود ، به مسكين و يتيم و اسير بخشيدند .
عبادت و مناجات او با خدا به گونه اي بود كه وقتي در عبادتگاهش به نماز مي ايستاد ، نور او براي اهل آسمانمي درخشيد همان طور كه نور ستارگان براي اهل زمين مي درخشد .
مهرباني و عطوفتش نسبت به مردم به حدي بود، كه فرزندش امام مجتبي عليه السلام ، شب جمعه اي مادر را در محراب عبادت ديد كه از شب تا صبح فقط براي ديگران دعا مي كرد و براي خويش دعائي نكرد ، فرمود : پسرم ! اول همسايه بعد اهل خانه
خانه داري و احترام بي اندازه اش براي امير المومنين عليه السلام و ايجاد جوي پر از مهر و عطوفت و صميميت در خانه به گونه اي بود كه امير مومنان مي فرمايد: :به خدا قسم تا زماني كه از دنيا رفت، او را خشمگين نكردم و او را بر كاري مجبور نكردم ، او نيز هرگز مرا خشمگين نكرد و در هيچ امري از من نافرماني نكرد .
هر گاه به او نگاه مي كردم ، غم و اندوه از من برطرف مي گرديد .
وفاداري او نسبت به اميرالمومنين عليه السلام به حدي بود كه در طول سالهاي زندگي با آن حضرت فرمود: « من حيا مي كنم چيزي از شما بخواهم كه توانائي فراهم آوردن آن را نداشته باشيد. »
ايمان او بدان حد بود كه رسول خدا درباره ايشان فرمود: خداوند، قلب و اعضاء و جوارح دخترم فاطمه را از ايمان ويقين پر كرده است .
شوق او به اطاعت خدا گونه اي بود كه در اولين ساعات آغاز زندگي مشتركش با اميرمومنان ، زماني كه پيامبر از علي عليه السلام پرسيد ؟ همسرت را چگونه يافتي ؟ علي عليه السلام عرض كرد : براي طاعت و بندگي خدا خوب ياوري است.
غم و اندوه او براي ظلمي كه به امير مومنان شد بحدي بود، كه در عيادت زنان از درد بازو و پهلو و آزارهائي كه پيكر چونان گلش از خارها ديده بود سخني نگفت و شكوه اي نكرد ، شكوه اش از اين بود كه چرا با علي دشمني كردند ؟
خطابه تاريخي او در مسجد رسول خدا صلي الله عليه و آله ، چراغ هدايتي است كه تا ابد حق جويان را به صراط مستقيم رهنمون است .مقام و منزلت بسيار بالاي او در پيشگاه خداوند عقل را حيران مي كند، تاآنجا كه وقتي در جايگاه خويش در بهشت مستقر مي گردد تمام پيامبران خدا به زيارتش مي روند .

شهادت آن حضرت:
فاطمه زهرا عليها السلام تنها به خدا وند عشق مي ورزيد و به هيچ كس جز خداي مهربان دل نبسته بود . زماني كه مي ديد علي عليه السلام تنها و غريب مانده و حقش پايمال گرديده ، اندوه و دردي بي پايان دلش را مي آزرد ؛ چرا كه محور زندگي آن مادر فضيلت ها فقط بندگي خدا بود و از زير پا گذاشتن فرمان خدا مبني بر امامت حضرت علي عليه السلام شكوه مي كرد، تا جايي كه در اين راه، خود و غنچه نا شكفته اش محسن را فدا نمود.
و امروز ، ما و شما كه نگاه مهربان آن بانو را در زندگي خود احساس كرده ايم، به ياد رنجها و اندوه بي پايان آن حضرت چه كرده ايم؟ پريشان و آشفته حال ، به كوچه و خيابان آمده ايم؟
بياييد به همگان بگوييم : ما حضرت زهرا سلام الله عليها را دوست داريم و در شهادت آن بانو سوگواريم و لباس سياه بر تن مي كنيم ؛ و در دسته هاي عزاداري شركت مي كنيم.سلام بر او روزي كه بدنيا آمد و سلام بر او روزي كه در پيش چشمان اشكبار امير مومنان در بستر بيماري با بدني آزرده و پهلويي شكسته و بازويي ورم كرده به شهادت رسيد و سلام بر او در آن نيمه شب كه بدن آزرده اش ، غريبانه و مخفيانه به زير خاك رفت .سلام بر او روزي كه با آن جلال و عظمت به صحراي محشر مي آيد و به تمام اهل محشر امر مي شود كه چشمان خود را ببندند تا فاطمه دختر پيامبر عبور كند و به بهشت رود.
همه محتاج شفاعت اويند ، بارالها ما را نيز از زمره دوستان و شيعيانش و درك كنندگان دوران ظهور فرزندش حضرت مهدي عليه السلام قرار ده.
دوراني كه امام عصر عليه السلام ،با تأسي به مادر ش فاطمه زهرا عليها السلام ، نور و صفا و مهرباني را در پرتو بندگي خداوند ،در سراسر جهان مي گستراند.

منابع مورد استفاده در اين نوشتار:

۱-مقدمه منهاج الصالحين آيت الله العظمي وحيد خراساني
۲- بحارالانوار
۳- كافي
۴- امالي طوسي
۵- الخرائج و الجرائج
۶-علل الشرايع
۷-كشف الغمه