رابطه عفاف، حيا و حجاب
همه اين‌ها نشان دهنده اهميت مبحث عفاف و حجاب در جامعه ايراني است عفافي كه هميشه از آن در كنار حجاب سخن به ميان مي‌آيد و گاهي اين سؤال پيش مي‌آيد كه رابطه عفاف، حيا و حجاب چگونه رابطه‌اي است؟ آيا نهادينه كردن حيا و عفت به معناي واقعي در ذهن مخاطبان بدحجاب مي‌تواند موجب رهنمون كردن اين افراد به سمت حجاب باشد؟
و آيا نام‌گذاري روز ۲۱ تيرماه با عنوان روز عفاف و حجاب به معناي رابطه مستقيم اين دو ارزش با يكديگر است؟ آيا اينكه عفاف و حيا و حجاب تنها مختص بانوان است؟ و از همه مهتر اين موضوع است كه آيا مي‌توان فرد بي‌حجاب را بي‌عفت و بي‌حيا دانست؟
عفت يك صفت انساني و تنها مختص به پوشش نيست
اين موضوعي است كه سيده فاطمه درياباري استاد حوزه و دانشگاه درباره آن با خبرنگار مهر به گفتگو پرداخته است.
وي به تعريف از عفت پرداخت و گفت: عفت صفتي نفساني است كه در عمل نمود پيدا مي‌كند و به معناي اين است كه انسان عملي را كه مخالف با موازين شرعي و حدود الهي است انجام ندهد و در اين زمينه مي‌توان گفت كه عفت يك صفت انساني است كه هم در زن و هم در مرد بايد وجود داشته باشد.
درياباري عفت را تنها مختص به پوشش ندانست و اين موضوع را از جمله مواردي دانست كه در زبان، چشم و گوش و مال و... نيز كاربرد دارد و بايد مورد توجه باشد.
قطعاً كسي كه حيا و عفت داشته باشد حجاب نيز خواهد داشت زيرا حجاب يكي از تجلي‌هاي حيا و عفت است
اين استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به تعريف حيا پرداخت و با بيان اينكه حيا نيز يك صفت نفساني است، عنوان كرد: فردي كه داراي حيا باشد عملي را كه مخالف عرف باشد انجام نمي‌دهد و در اين مورد مي‌توان گفت كه حيا عام‌تر از عفت است زيرا موارد گسترده تري را شامل مي‌شود مانند اينكه فردي پاي خود را جلوي بزرگ‌تر دراز نمي‌كند گرچه اين عمل حرام نيست اما افراد به رسم عرف و حيايي كه دارند سعي مي‌كند پاي خود را جلوي بزرگ‌تر دراز نكنند.
وي با تأكيد بر اينكه تصحيح حيا و عفت خود به خود موجب رعايت حجاب مي‌شود، گفت: قطعاً كسي كه حيا و عفت داشته باشد حجاب نيز خواهد داشت زيرا حجاب يكي از تجلي‌هاي حيا و عفت است.
درياباري در عين حال تأكيد كرد: از سويي ديگر ممكن است فردي حجاب داشته باشد اما حيا و عفت نداشته باشد كه قطعاً مي‌توان گفت حجاب اين فرد برگرفته از انديشه وي از عفاف و حيا نيست بلكه يا به شكل اجبار يا تقليد از خانواده يا نداشتن شرايط براي پوشش نامناسب، باعث شده اين فرد حجاب داشته باشد.
حيا و عفت بايد در بين مردم تبيين شود
وي با بيان اينكه تعداد آيه‌هايي كه در قرآن كريم پيرامون عفاف و حيا از آيات پيرامون حجاب بيشتر است، تأكيد كرد: ما به جاي اينكه به دنبال اين مسئله باشيم كه ديگران را مجبور به استفاده از پوشش كنيم بايد به اين مسئله توجه كنيم كه حيا و عفت را در بين مردم تبيين كرده و انديشه آن‌ها را در مورد اين دو مقوله تصحيح كنيم زيرا تصحيح اين دو مقوله خود به خود حجاب را به دنبال خواهد داشت و قطعاً اين اقدام بايد از دوران كودكي و نوجواني و آن هم در خانواده‌ها آغاز شود.
حجت الاسلام شمس الله مريجي، عضو هيئت علمي دانشگاه باقرالعلوم(ع) نيز در اين رابطه در گفتگو با خبرنگار مهر، عفت را امري ذهني معرفي و گفت: عفت امري ذهني و معنوي است كه براي نمود پيدا كردن آن نياز به عمل است و پوشش يكي از مواردي است كه مي‌تواند نشان دهنده از وجود عفت باشد.
وي با بيان اينكه پوشش تنها يكي از موارد نشان دهنده عفت است، گفت: داشتن پوشش به معناي داشتن عفاف و پوشش نداشتن نيز به معناي بي عفتي نيست بلكه عفاف موضوعي است كه در ساير اعمال افراد نيز مي‌تواند نمود پيدا كند كه پوشش تنها بخشي از آن است.
اين استاد علوم اجتماعي دانشگاه باقرالعلوم(ع) با تأكيد بر اينكه اگر افراد معناي واقعي عفت را بدانند قطعاً پوشش خود را تصحيح خواهند كرد، بيان داشت: ۹۰ درصد افرادي كه به عنوان بدحجاب ياد مي‌شوند نيازي به برخورد ندارند بلكه بايد از لحاظ انديشه و ريشه‌اي معناي عفاف و حيا را براي آن‌ها در مورد پوشش تبيين كرد و به بيان ديگر با تبيين اخلاقي مي‌توان كاري كرد كه اين افراد خود به سراغ حجاب بروند.
حيا در همه اعمال انسان بايد نمود داشته باشد
معصومه نوري، استاد موسسه آموزش عالي حوزوي معصوميه نيز در گفتگو با خبرنگار مهر به تعريف معناي حيا كه برگرفته از كتاب تسنيم آيت الله العظمي جوادي آملي است پرداخت و گفت: مضمون اين تعريف در اين كتاب به معناي اين است كه حيا در مقابل وقاحت و به معناي فهم يك مطلب است و اينكه آيا انجام يك عمل درست يا غلط است.
وي با بيان اينكه حيا در همه اعمال انسان بايد نمود داشته باشد، گفت: حيا به اين معنا است كه هر عملي را كه انسان بخواهد انجام دهد ابتدا آن را در فكر خود حلاجي كرده و با سنجش خوب و بد بودن آن را انتخاب و انجام دهد.
اگر خواستار رعايت حجاب در جامعه هستيم قطعاً حركت‌هاي چكشي جواب نخواهد داد بلكه بايد با ايجاد پشتوانه‌هاي فكري و عقلي اين امر را در جامعه نهادينه كنيماين استاد حوزه و دانشگاه با تعريف اينكه حجاب نمادي از حيا است، گفت: اين امر بدان معنا است كه انسان در بررسي خود به اين نتيجه مي‌رسد كه در رابطه با هر كاري يك ضوابط و محدوديت‌هايي وجود دارد و به عنوان مثال چه مرد و چه زن هنگامي‌كه وارد اجتماع مي‌شوند بايد حد و حدودي را رعايت كنند و اين حد و حدود مي‌تواند شامل نوع برخورد، نگاه، گفتار و پوشش باشد.
وي در ادامه با بيان اينكه نوع پوشش بر اساس پاسداري از اجتماع تعريف شده است، عنوان كرد: در هر حال ما اگر خواستار رعايت حجاب در جامعه هستيم قطعاً حركت‌هاي چكشي جواب نخواهد داد بلكه بايد با ايجاد پشتوانه‌هاي فكري و عقلي اين امر را در جامعه نهادينه كنيم و از ظرافت‌هاي فكري در اين امر بهره ببريم.
در هر حال آيت الله العظمي نوري همداني نيز در يكي از سخنراني‌هاي خود درباره مسئله عفاف و حجاب اين‌گونه اظهار نظر كرده است كه «عفاف و حجاب به يك معنا نيست، بسياري ممكن است عفاف داشته باشند، اما حجاب نداشته باشند و برعكس، از همين رو نمي‌توان گفت هر فردي كه بدحجاب است بي‌عفاف هم است».
اين اظهار نظر و گفته‌هاي ساير كارشناسان ديني نشان مي‌دهد كه حجاب و عفاف و حيا را نبايد تنها مختص زنان بدانيم يا افراد بي‌حجاب را افرادي بي‌عفت، بلكه بايد با نهادينه كردن و رشد فكري در زمينه اين دو عنصر فرهنگي ارزشمند در دين اسلام شرايطي را فراهم كرد تا افراد در كنار ساير اموري كه لازمه رعايت عفت در آن را براي خود در اولويت قرار مي‌دهند در زمينه حجاب نيز بدان عمل كنند.
- سه شنبه ۱۵ تیر ۹۵ ۱۰:۱۲ ۲۳ بازديد
- ۰ نظر