احاديث حضرت محمد (ص)
1. رسول خدا (ص) : هركس دوستي دنيا و لذائذ آن را بر طلب علم الهي ترجيح دهد مستوجب خشم الهي ميشود و در پائين ترين درجات آتش دوزخ با جهودان محشور خواهد بود و درباره چنين افرادي آيه زير نازل گشته است . سوره بقره آيه 89 : و چون عرضه شد برايشان راه راست و شناختند صحيح بودن آنرا پس كفران اين نعمت نمودند و از آن روي برتافتند پس لعنت خدا بر كافران باد. مكارم الاخلاق صفحه 528
2.رسول خدا (ص) : اي بندگان خدا شما همانند بيمارانيد و خداوند مانند طبيب مصلحت مريض در ايناست كه به دستورات طبيب عمل نمايد نه آنكه به چيزي كه خود مي پسندد اظهار تمايل كند پس تسليم اوامر و دستورات الهي شويد تا به گروه نجات يافتگان بپيونديد و به خير و سعادت دست بيابيد. مجموعه ورام جلد 2 صفحه 117
3.رسول خدا (ص) : در تفسير قول خداي عزوجل سوره واقعه آيه 10 و 11 (( السابقون السابقون اولئك المقربون )) (( سبقت گيرندگان در انجام اوامر الهي همان مقربان درگاه الهي هستند )) فرمودند : جبرئيل به من خبر داده سابقون علي (ع) و شيعيانش ميباشند آنها هستند كه به بهشت سبقت گيرند و به جهت كرامتي كه خداوند به آنها نموده مقربان درگاه الهي مي باشند. امالي شيخ مفيد صفحه 339
4.پيغمبر(ص) : دوستي من و خاندانم در هفت جاي پروحشت سودمند است وقت مرگ در قبر هنگام زنده شدن موقع تحويل دادن نامه اعمال در وقت حساب و سنجش اعمال و عبور از پل صراط كتاب نصايح صفحه 263 حديث 13
5.رسول خدا (ص) : خداوند متعال به هيچ عالم و دانشمندي سرمايه علمي عطا نفرمود جز آنكه از او پيمان گرفت نوع همان پيماني كه از پيغمبران گرفت كه احكام و دستوراتش را به مردم ابلاغ نمايند و هرگز از بيان حقيقت دريغ نورزند. ترجمه منية المريد صفحه 59
6.پيامبر اكرم (ص) : هركس كه خداوند به او علم دين عطا كرده باشد و او آن را به مردم تعليم ندهد پس از مرگ داوند را در حالي ملاقات ميكند كه بر دهانش لجام آهنين زده باشند. بحارالانوار جلد 2 صفحه68
7. رسول خدا (ص) : هركس قرآن را قرائت كند و آن را سبب و وسيله روزي خويش قرار دهد روز قيامت بيايد در حالي كه صورتش استخواني باشد كه در آن گوشت نيست يعني بي آبرو به محشر وارد شود. ثواب الاعمال صفحه 638
8.رسول خدا (ص) : هركه امامت علي (ع) را پس از من منكر شود چون كسي باشد كه در زندگيم پيغمبري مرا انكار نموده و هركه پيغمبري مرا منكر باشد چون منكر ربوبيت پروردگار است. امالي صدوق صفحه 656
9.پيامبر اكرم (ص) : هرگاه خداوند خير بنده اي را بخواهد او را در امر دين و احكام و دستوراتش دانا و فهميده مي نمايد. امالي مفيد صفحه 174
10.رسول خدا (ص) : هر مومني بميرد و يك ورق كاغذ از او بماند كه دانشي بر آن باشد آن ورقه روز قيامت ميان او و دوزخ حائل و مانع شود و خداي تبارك و تعالي به هرحرفي كه در آن كاغذ نوشته شهري در بهشت به او دهد كه هفت برابر دنيا باشد. امالي صدوق صفحه 37
11.رسول خدا (ص) : مومني نيست كه يك ساعت نزد عالمي نشيند جز آنكه خداي عزوجل به سوي او ندا كند نزد حبيب من نشستي به عزت و جلالم سوگند تو را با او ساكن بهشت نمايم و باكي از اين كار ندارم. امالي صدوق صفحه 37
12.رسول خدا (ص) : قرض داري كه حقوق مردم را نپرداخته پس از مرگ در قبرش در غل و زنجيري از آتش است و جز پرداخت قرضش توسط وارثين چيزي غل و زنجير را باز نميكند. نهج الفصاحه صفحه
391
13.رسول خدا (ص) : كسي كه براي رفع نياز برادر مومن خود كوشش نمايد مانند اين است كه نه هزار سال خداوند متعال را عبادت نموده در حالي كه روزها را روزه گرفته و شب ها را هم شب زنده داري نموده. بحارالانوار جلد 74 صفحه 315
14.رسول خدا (ص) : شب معراج كه به سوي آسمانها عروج كردم در مسير خويش بر گروهي برخورد كردم كه لبهاي ايشان را با قيچي هاي آتشين مي بريدند و در آتش مي افكندند از جبرئيل پرسيدم اينها چه افرادي هستند ؟ در پاسخ گفت سخن سرآيان و خطيبان امت شما هستند كه مردم را به كارهاي پسنديده مي خواندند و خود غافل اند از آن و حال آنكه ايشان قرآن را تلاوت ميكردند ولي از گفتارش غافل بودند. وسائل الشيعه جلد 17 صفحه 318
15.رسول خدا (ص) : هركس مومني را بيازارد پس بي گمان مرا اذيت كرده و هركس مرا برنجاند گويا خدا را آزار رسانده است و هركس خدا را اذيت كند چنانكه در تورات انجيل زبور و قرآن آمده از رحمت خداوند به دور است. جامع السعادت جلد 2 صفحه 215
16.رسول خدا (ص) : كسي كه مومني را بي جهت اذيت نمايد پس مانند آن است كه ده مرتبه مكه معظمه و بيت المعور را خراب كرده و هزار فرشته مقرب درگاه الهي را كشته است. مستدرك الوسائل جلد 2 صفحه 103
17.رسول خدا (ص) : خداوند متعال فرموده : هركس به يكي از دوستان من اهانت كند به جنگ با من كمين كرده است و من از هر چيزي بيشتر به كمك دوستانم مي شتابم. اصول كافي جلد 4 صفحه 53
18.رسول خدا (ص) : آنكس كه ساعتي ذلت و سختي فرا گرفتن علم الهي را تحمل نكند و با حقارت موقت آن كنار نيايد براي هميشه در ناداني ذلت مي ماند و يك عمر با خواري جهل به سر مي برد. بحارالانوار جلد 1 صفحه 57
19. رسول گرامي (ص) : وقتي خداوند درباره كسي اراده خير فرمايد وي را در امر دين فقيه و دانا ميكند و به دنيا و علائق مادي كم اعتنايش ميكند و او را به عيوبات اخلاقيش بينا و آگاه مي سازد. نهج الفصاحه صفحه 26
20.رسول خدا (ص) : بدترين مردم كسي است كه آخرت خود را به دنياي خويش بفروشد و بدتر از او كسي است كه آخرت خود را به خاطر دنياي ديگران از دست بدهد و تباه كند. سخنان 14 معصوم جلد 4 صفحه 108
21.رسول خدا (ص) : هركه داستاني از برادر ديني خود بگويد كه قصدش خراب كردن دوست خود باشد تا او را از چشم مردم بيندازد خدا او را از ولايت خود بيرون كند و در ولايت شيطان گذارد و شيطان هم از او دوري گزيند. امالي صدوق صفحه 486
اِمام رضا (عليه السّلام ) :
«مَنْ رَضىَ بِالْقَليلِ مِنَ الرِّزْقِ قَبِلَ اللّهُ مِنْهُ الْيَسيرَ مِنَ الْعَمَلِ؛»
«هركس به روزىِ كم راضى باشد، خداوند عمل كم را از او مىپذيرد.»
كافى ، ج 8 ، ص 347، ح 546؛ دانش نامه عقايد اسلامى، ج 9، ص 120
امام رضا (عليه السلام):
«مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيَي فيهِ أمْرُنا, لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ القُلوُبُ.»
«هر كه در مجلسي بنشيند كه در آن معارف ما [اهل بيت] زنده شود, در روزي كه قلبها مي‌ميرد، قلب او نخواهد مرد.»
The heart of who attends a gathering held for the revival of our doctrines, shall not die on the day when hearts die.
بحار الأنوار، ج 49، ص 90
امام رضا (عليه السلام):
«مَن زارَني عَلي بُعدِ دارِي، أتَيتُهُ يَومَ القيامَةِ في ثَلاثِ مَواطِنَ حَتّي أُخَلِّصُهُ مِن أهْوالِها: إذا تَطايَرَتِ الكُتُبُ يَميناً وشِمالاً، وعِندَ الصِّراطِ، وعِندَ الميزانِ.»
«هر كس با وجود دوري سرايم به ديدار من آيد، روز قيامت در سه جا به نزدش مي‌روم تا او را از ترس و وحشت‌هاي آن رها سازم: هنگامي كه نامه‌هاي اعمال به راست و چپ پراكنده مي‌گردد, بر پل صراط، و هنگام سنجش اعمال.»
Whoever visits me in foreign lands, I will visit him in three times of the doomsday to preserve him from its dreads and fears: when the record of actions is delivered to the right and left hands, when passing Sirāt bridge, and when measuring deeds.
الخصال، ج 1، ص168
بهترين جلوه ياد خدا، نماز است. ياد خدا وسيله هاي است براي خويشتنداري، كنترل غرايز و جلوگيري از روح طغيانگري كه لازمه بعد حيواني انسان است.
2. تشكر از خدا
الف) عقل حكم ميكند از كسي كه به انسان خدمتتي ميكند يا هديهاي ميبخشد، بايد تشكر كرد.
ب) به هر ميزان كه احسان بيشتر باشد تشكر هم بيشتر لازم است.
ج) انسان درمقام تشكر در پي اين است كه اولا تشكر او هماهنگ با احسان طرف مقابل باشد وثانيا نوع تشكري كه صاحب نعمت ميخواهد انجام دهد.
د) خداوند غني بالذات است و هيچ نيازي به تشكر بندگانش ندارد اما به حكم عقل بايد از او تشكر كرد؛ تشكري كامل و در خور شآن او كه نماز برترين و كاملترين آن است.
با توجه به چند نكته فوق و اينكه بهترين وضروريترين نعمتها را خداوند به انسان داده است و از طرفي عقل هم وجوب تشكر از منعم را واجب ميداند پس، تشكر از خدا واجب عقلي است و از آنجايي كه نوع تشكر بايد درخور نعمت باشد و راضي كننده منعم، نماز نوعي تشكر از خدا است و همه اين خصوصيات را در بر دارد.
3. دوري از گناه
نمازگزار بايد براي صحت وقبولي نمازش بسياري از گناهان را ترك كند، ازضايع كردن حقوق مالي و اجتماعي مردم پرهيز كند، حقوق خانواده را رعايت كند روي همين جهات است كه خداوند درقرآن ميفرمايد: « ان الصلواه تنهي عن الفحشاء والمنكر» همچنين رسول گرامي اسلام نماز را به نهر آبي تشبيه كردند كه اگركسي پنج نوبت در آن شنا كند هيچ آلودگي وكثافتي در او نمي ماند.
4. ايمني از عذاب برزخ و قيامت
بدون شك يكي ازسفرهاي مهم و حساس انسان سفر آخرت است كه مرگ آغاز اين سفر سخت است0 بطور طبيعي سختيها ومشكلات زيادي در اين سفر طولاني فرا روي انسان هست. ناراحتيها ورنجهاي عالم برزخ از يك سو، ظلمت و تاريكي عالم قبر از سويي ديگر حمله حيوانات و سوال نكير و منكر همه و همه به انسان هجوم ميآورند و اينجاست كه نماز اين باشكوهترين عمل عبادي و الهي به ياري انسان ميشتابد و در بحرانيترين و طوفانيترين لحظات از انسان دستگيري مينمايد چنانكه پيامبر گرامي ميفرمايند: نماز شفيع نماز گزار در نزد ملك الموت، مونس در قبر، بستر نيكو در قبر و پاسخ به سوال نكير و منكر است.
5. دريافت پاداش الهي
با توجه به قرآن كريم، در پرتو ايمان و عمل صالح و بر پاداشتن نماز، انسان مستحق دو پاداش ميشود:
الف) دريافت پاداش الهي در دنيا و آخرت
ب) بهره مندي از آرامش ودوري از ترس: إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون(1)
منبع:http://worldprayer.ir/post/424
