نماز باران از جمله نمازهاي مستحبي است كه در طلب باران و به هنگام خشكسالي و كم شدن سفره هاي آبي خوانده مي شود. اين نماز مانند نماز اعياد (فطر و قربان) به جماعت و فُرادي خوانده مي شود.
خواندن اين نماز وقتى مستحب است كه نهر‌ها خشك شود و باران نبارد و آسمان از ريختن بارانش بخل بورزد به جهت شيوع گناهان و كفران نعمت‌هاى خدا و ندادن حق مردم و كم فروشى و خيانت در كيل و وزن و ظلم و نيرنگ زدن و ترك امر به معروف و نهى از منكر و ندادن زكات و حكم كردن بر خلاف آن چه خدا نازل كرده و گناهانى ديگر نظير اينها، گناهانى كه خشم و سخط پروردگار را برمى‌انگيزد و از آمدن باران جلوگيرى مى‌نمايد همانطور كه در روايات آمده است؛ و كيفيت آن نظير كيفيت نماز عيد دو ركعت است كه به جماعت برگزار مى‌شود و فرادى خواندنش نيز باميد اينكه مستحب باشد اشكالى ندارد.
در نماز باران بعد از حمد و سوره ركعت اول پنج بار تكبير مى‌گويد و بعد از هر تكبير قنوت مى‌گيرد و در ركعت دوم بعد از حمد وسوره چهار تكبير و بعد از هر تكبير يك قنوت انجام مى‌دهد و در قنوت هاى نماز باران هر دعائى كه بخواند كافى است البته بهتر آن است كه قنوت‌ها مشتمل بر طلب باران باشد از خداى رحمان و عطوف طلب كند كه عطوفت و رحمتش را شامل او و مردم او بسازد و درهاى آسمان را برحمت و باران خود بگشايد و قبل از دعاء در هر قنوت نخست بر محمد صلى الله عليه وآله و آل او عليهم الصلوة و السلام درود بفرستد و مستحبات اين نماز چند چيز است.
۱-اينكه حمد و سوره آن را به صداى بلند قرائت كند و آن سوره هايى را كه در نماز عيد فطر و قربان مستحب بود انتخاب نمايد.
۲-اينكه مردم سه روز روزه بگيرند و روز سوم براى نماز بيرون روند و آن روز دوشنبه باشد و اگر ميسر نشد روز جمعه بخاطر شرافت و فضيلتش بيرون شوند.
۳-اينكه امام جماعت به اتفاق مردم به طرف صحرا حركت كند و حركتشان با وقار و سكينت و خشوع و با حالت درخواست باشد و براى نماز محلى پاك و نظيف را انتخاب كند و بهتر آن است كه بيرون شدنشان با قيافه و هيئتى باشد كه رحمت خدا را جلب كند مثل پا برهنه بودن و امثال آن.
۴-اينكه منبر را هم با خود بطرف صحرا ببرنند و مؤ ذن‌هاى شهر پيشاپيش امام جماعت حركت كنند.
۵-اينكه آدابى را كه بزرگان شيعه در اين باب آورده اند رعايت كنند مثل اينكه پيرمردان و اطفال و معلولين و حيوانات را با خود ببرند اطفال را از مادران و اطفال حيوانات را از مادر‌ها جدا كنند تا صداى ضجه و گريه زياد شود و بدين وسيله درياى رحمت الهى بخروش آيد و لازم است مسلمانان نگذارند كفار و مسيحيان و يهوديان كه اهل ذمه اند و ساير كفار با آنان به صحرا بيايند.
در نماز باران بعد از حمد و سوره ركعت اول پنج بار تكبير مى‌گويد و بعد از هر تكبير قنوت مى‌گيرد و در ركعت دوم بعد از حمد وسوره چهار تكبير و بعد از هر تكبير يك قنوت انجام مى‌دهد و در قنوت هاى نماز باران هر دعائى كه بخواند كافى است البته بهتر آن است كه قنوت‌ها مشتمل بر طلب باران باشد از خداى رحمان و عطوف طلب كند كه عطوفت و رحمتش را شامل او و مردم او بسازد و درهاى آسمان را برحمت و باران خود بگشايد و قبل از دعاء در هر قنوت نخست بر محمد صلى الله عليه وآله و آل او عليهم الصلوة و السلام درود بفرستد و مستحبات اين نماز چند چيز است.
۱-اينكه حمد و سوره آن را به صداى بلند قرائت كند و آن سوره هايى را كه در نماز عيد فطر و قربان مستحب بود انتخاب نمايد.
۲-اينكه مردم سه روز روزه بگيرند و روز سوم براى نماز بيرون روند و آن روز دوشنبه باشد و اگر ميسر نشد روز جمعه بخاطر شرافت و فضيلتش بيرون شوند.
۳-اينكه امام جماعت به اتفاق مردم به طرف صحرا حركت كند و حركتشان با وقار و سكينت و خشوع و با حالت درخواست باشد و براى نماز محلى پاك و نظيف را انتخاب كند و بهتر آن است كه بيرون شدنشان با قيافه و هيئتى باشد كه رحمت خدا را جلب كند مثل پا برهنه بودن و امثال آن.
۴-اينكه منبر را هم با خود بطرف صحرا ببرنند و مؤ ذن‌هاى شهر پيشاپيش امام جماعت حركت كنند.
۵-اينكه آدابى را كه بزرگان شيعه در اين باب آورده اند رعايت كنند مثل اينكه پيرمردان و اطفال و معلولين و حيوانات را با خود ببرند اطفال را از مادران و اطفال حيوانات را از مادر‌ها جدا كنند تا صداى ضجه و گريه زياد شود و بدين وسيله درياى رحمت الهى بخروش آيد و لازم است مسلمانان نگذارند كفار و مسيحيان و يهوديان كه اهل ذمه اند و ساير كفار با آنان به صحرا بيايند.
مسائله ۱ - بهتر آن است كه نماز باران را در وقت نماز عيد (يعنى از طلوع خورشيد تا ظهر) انجام دهند هرچند كه بعيد نيست وقت مخصوصى نداشته باشد.
مساءله ۲ - نماز باران اذان و اقامه ندارد بلكه مؤ ذن به جاى اذان و اقامه سه مرتبه مى‌گويد: (الصلوة )
مسائله ۳ - بعد از آن كه امام جماعت از نماز خارج شد مستحب است عباى خود را پشت و روى كند يعنى طرف راست آن را به طرف چپ و طرف چپ را سمت راست خود بيندازد و بالاى منبر رود و روى بقبله نموده صد مرتبه با صداى بلند تكبير بگويد سپس روى از قبله بطرف مردم سمت راست خود نموده با صداى بلند صد بار سبحان الله مى‌گويد و سپس به طرف مردمى كه در سمت چپ قرار دارند بر گردانيده صد بار با صداى بلند لا اله الا الله مى‌گويد آن گاه رو به مردم مى كند و صد بار حمد خدا مى‌گويد كه در گفتن آن نيز عيبى ندارد صداى خود را بلند كرده همچنانكه عيبى ندارد مردم نيز در گفتن اين ذكر‌ها امام را متابعت نموده آنان نيز بگويند بلكه حتى مثل امام صدا را بگفتن اذكار بلند كنند واى بسا كه بلند كردن صدا زودتر رحمت الهى را جلب نموده اميد رسيدن به مقصود را بيشتر كند.
آن گاه امام دست‌ها را به دعا برمى‌دارد مردم نيز دعا مى كنند و در دعا كردن پافشارى مى كنند و سعى مى كنند در دعا تضرع و زارى كنند از خدا طلب عطف و رحمت كنند التماس كنند و عيبى ندارد كه تنها امام دعا كند و مردم آمين بگويند، آن گاه امام شروع مى كند به ايراد خطبه و در خطبه مبالغه مى كند در تضرع و طلب عطف و رحمت و بهتر آن است كه بعضى از خطبه هائى كه از معصومين وارد شده را انتخاب كند نظير خطبه اى كه از مولايمان اميرالمؤ منين عليه السلام وارد شده و در اولش آمده: (الحمد لله سابغ النعم) تا آخر و بهتر آن است كه دو بار خطبه بخواند همان طور كه در نماز عيد دو بار بايد بخواند چيزى كه هست خطبه دوم را به نيت رجاء ايراد كند نه بعنوان دستور.
مسائله ۴ - همان طور كه جائز است اين نماز در هنگام خشكسالى از جهت نيامدن باران خوانده شود جائز است در هنگام خشك شدن چشمه‌ها و چاه‌ها نيز خوانده شود.
مسائله ۵ - اگر اجابت اين خواسته از ناحيه خداى تعالى به تاخير افتاد مردم مى‌توانند اين مراسم را آن قدر تكرار كنند تا رحمت الهى آنان را دريابد ان شاء‌الله تعالى و اگر در نيافت باز هم نبايد زبان به اعتراض بگشايند و يا از رحمت الهى مايوس شوند، بلكه بايد بدانند كه قطعا مصالحى مهم‌تر در بين بوده كه خداى تعالى بآن واقف است و مردم از آن خبرى ندارند اين نيز جائز است كه نماز را همه روزه تكرار كنند ولى روزه سه روزه را تكرار نكنند.
و، اما اگر همه روزه و متصل بهم انجام ندادند سه روز ديگر را براى بار دوم روزه مى‌گيرند ولى نه به نيت انجام دستورى بلكه به نيت رجاء درتكرار نماز نيز نيت رجاء مى‌كنند.
منبع: تحرير الوسيله امام (ره) جلد يك در قسمت نمازهاي مستحبي
آن گاه امام دست‌ها را به دعا برمى‌دارد مردم نيز دعا مى كنند و در دعا كردن پافشارى مى كنند و سعى مى كنند در دعا تضرع و زارى كنند از خدا طلب عطف و رحمت كنند التماس كنند و عيبى ندارد كه تنها امام دعا كند و مردم آمين بگويند، آن گاه امام شروع مى كند به ايراد خطبه و در خطبه مبالغه مى كند در تضرع و طلب عطف و رحمت و بهتر آن است كه بعضى از خطبه هائى كه از معصومين وارد شده را انتخاب كند نظير خطبه اى كه از مولايمان اميرالمؤ منين عليه السلام وارد شده و در اولش آمده: (الحمد لله سابغ النعم) تا آخر و بهتر آن است كه دو بار خطبه بخواند همان طور كه در نماز عيد دو بار بايد بخواند چيزى كه هست خطبه دوم را به نيت رجاء ايراد كند نه بعنوان دستور.
مسائله ۴ - همان طور كه جائز است اين نماز در هنگام خشكسالى از جهت نيامدن باران خوانده شود جائز است در هنگام خشك شدن چشمه‌ها و چاه‌ها نيز خوانده شود.
مسائله ۵ - اگر اجابت اين خواسته از ناحيه خداى تعالى به تاخير افتاد مردم مى‌توانند اين مراسم را آن قدر تكرار كنند تا رحمت الهى آنان را دريابد ان شاء‌الله تعالى و اگر در نيافت باز هم نبايد زبان به اعتراض بگشايند و يا از رحمت الهى مايوس شوند، بلكه بايد بدانند كه قطعا مصالحى مهم‌تر در بين بوده كه خداى تعالى بآن واقف است و مردم از آن خبرى ندارند اين نيز جائز است كه نماز را همه روزه تكرار كنند ولى روزه سه روزه را تكرار نكنند.
و، اما اگر همه روزه و متصل بهم انجام ندادند سه روز ديگر را براى بار دوم روزه مى‌گيرند ولى نه به نيت انجام دستورى بلكه به نيت رجاء درتكرار نماز نيز نيت رجاء مى‌كنند.
منبع: تحرير الوسيله امام (ره) جلد يك در قسمت نمازهاي مستحبي
- یکشنبه ۰۱ بهمن ۹۶ ۱۳:۰۲ ۱۶ بازديد
- ۰ نظر
