متن ادبي در مورد نماز

گزارشي از كارها و عملكرد شوراي فرهنگي و ديني

متن ادبي در مورد نماز

نماز گفتگوي راز است و برآوردن نياز؛ راز بزرگ بندگي و نياز به سخن گفتن با همصحبتي كه در صحبتش ملالي نيست و آنچه از همدمي اش بار مي آيد شيريني و راحتي و آرامش است.

نماز هم تسليم است هم پرخاش؛ تسليم در برابر شگفتي عظمت و شكوه زيبايي خدا و پرخاش عليه هر قدرتي كه از سرِ پستي و زبوني، آهنگ توانايي را در موازات قدرت حق، مغرورانه مي نوازد «اياك نعبد و اياك نستعين»

نماز نردباني برافراشته در تمام طول عمر است تا بتوان شبانه روزي چندين بار و نه تنها در ساعتي مشخص- برفرازش رفت، بي واسطه با معبود سخن گفت و بي پرده با حبيب درد دل كرد.

 نماز براي آلودگان وسيلة پاكسازي از زشتيها و راه يافتن به شايستگيهاي پاكان است و براي شايستگان و راه يافتگان، پيمودن بخش ديگري از راه وصل و در اختيار گرفتن منزلي نزديكتر به دوست.

 نماز از يك سو قطره قطره آب شدن است و از سوي ديگر جرعه جرعه آب نوشيدن.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.