ادعاي نيست جز عشق معبود

ادعاي عشق به خدا ،از كسي كه سجاده دلتنگ حضور اوست ؛ پذيرفتني نيست ...

نماز نجواي عاشقانه با محبوب است ...

توجه خداوند به نمازگزار هنگام قبله

امام باقر (ع ) :اذا استقبل المصلي القبلة استقبل الرحمان بوجهه ، لا اله غيره

آنگاه كه نمازگزار رو به قبله كرد،پروردگار عالم به صورتش رو مي آورد، جز او خدايي  نيست .

( بحار الانوار، ج ,82 ص 219 )

حمد و سوره در نماز

امام رضا (ع ) :امر الناس بالقراءة في الصلوة لئلايكون القران مهجورا مضيعا

مردم به خواندن حمد و سوره در نماز به اين جهت موظف شده اند كه قرآن مجيد متروك و ضايع نشود.

( من لا يحضره الفقيه ، ج 1، ص 84 )

تعليم سوره حمد

پيامبر  (ص ) :منها ما روي  عن النبي - صلي الله عليه واله - انه قال لجابر بن  عبدالله الانصاري : يا جابر! الا اعلمك افضل سورة انزلهاالله في كتابه ؟  فقال له جابر: بلي بابي انت و امي يا رسول الله ! علمنيها. قال :فعلمه  "الحمد" ام الكتاب . ثم قال : يا جابر! الااخبرك عنها؟ قال : بلي ، بابي انت و امي يا رسول الله ! اخبرني .قال : هي شفاء من كل داء الا السام

از  پيامبر (ص )روايت شده كه به جابر بن عبدالله انصاري فرمود: اي جابر، آيا  برترين سوره اي  راكه خدا در كتابش نازل فرموده به تو نياموزم ؟ جابر عرض  كرد: آري  پدر و مادرم فداي تو باد اي رسول خدا، آن را به من بياموز. پس  رسول الله سوره "حمد"(ام الكتاب ) را به او تعليم داد و فرمود: اي جابر آيا  آگاهت نسازم از اين سوره ؟عرض كرد: چرا، پدر و مادرم فداي تو باد يا رسول  الله ! از آن مرا باخبر ساز.فرمود: آن شفاي هر دردي است جز مرگ .

( تفسير عياشي ، ج 1، ص ,20 حديث 9 )

خشوع زينت نماز

پيامبر (ص ) : الخشوع زينة الصلاة

خشوع ، زينت و زيورنماز است .

( بحار الانوار، ج ,77 ص 131 )

خشوع در نماز

امام صادق (ع ) : اذا كنت في  صلاتك فعليك بالخشوع و الاقبال علي صلاتك فان الله تعالي يقول : "الذين هم في صلاتهم خاشعون "

هرگاه  در حال نمازبودي ، بر تو باد به خشوع و توجه كامل به نماز، چون خداوند در  قرآن مي فرمايد: "اهل ايمان كساني هستند كه در نماز خشوع مي ورزند".

( فروع كافي ، ج 3، ص .300 ميزان الحكمه ، ج 5، ص .379 بحار الانوار، ج ,84 ص ,84 ص 260 )

خشوع چيست ؟

پيامبر (ص ) : ما الخشوع ؟ قال : التواضع في الصلاة و ان يقبل العبد بقلبه كله علي  ربه ...

از پيامبر اكرم (ص ) سؤال شد: خشوع چيست ؟ فرمود:فروتني و خاكساري  در نماز و اين كه بنده با تمام قلبش به سوي خدا برود...

امام رضا(ع) در باره فلسفه و حكمت اذان مى‏فرمايد:

1 - آن‏كس را كه فراموش كار است، ياد آور باشد و آن‏كس را كه غافل است متنبه سازد. 2 - فهماندن وقت نماز، براى كسيكه اشتغال دارد.(مشغول به كار است) 3 - دعوت مردم به پرستش خالق و ترغيب در آن است. 4 - اذان‏ گو، اقرار به توحيد دارد و ايمان را آشكار مى‏سازد و اسلام را اعلان ميكند و آن‏كس را كه فراموش كرده يادآورى مى‏نمايد.(من‏لايحضره‏الفقيه،ج 1،ص 299)

علاوه‏ بر مطالب بالا، در باره فلسفه اذان،مي توان به موارد زير هم اشاره كرد:

الف - اذان و اقامه، توجه و آمادگى براى نمازگزار است و در اثناى آن، زمينه و استعداد پيدا مى‏شود كه انسان، با ادب بيشتر، خشوع فزون‏تر و عرفان عميق‏تر در پيشگاه حضرت حق قرار گرفته و با معبود و محبوب حقيقى خويشتن سخن بگويد و دمساز گردد.

گل نغمه زيباى خدايى است اذان

پروانه باغ دلگشايى است اذان محبوب تمام حق پرستان زمين

پيغام رسان روشنايى است اذان

ب - اذان موجب صفاى باطن و شادى و نشاط روح است. پيامبر(ص) هنگام فرا رسيدن وقت نماز، به بلال ميفرمود: »اى بلال! اذان بگو و ما را با آن روح ببخش (ارحنا يا بلال)»

ج - زمانى كه صداى نيكوى اذان، فضا را معطر مي‏سازد و به نماز گزاران مژده ميدهد كه هنگام سخن گفتن با خدا فرا رسيده است.

پس آنان آماده نماز مي‏شوند و به سوى مساجد و نمازخانه ها حركت مي‏كنند رسول خدا(ص)فرمود: «هرگاه مؤذن بگويد: الله اكبر»،خداوند ميفرمايد: اى امت محمد مهياى نماز شويد و شغل دنيا را ترك كنيد».(مناهج الشارعين، ص 180)

د - قبل از اسلام مسيحيان با ناقوس، يهوديان با دميدن در بوق‏ها، آتش پرستان با روشن كردن آتش و مردم را به عبادت دعوت مي‏كردند؛ ولى اسلام آمد و به جاى اين‏ها اذان را انتخاب كرد كه در آن مردم با كلمات خوب و دلنشينى به مسجدها فرا خوانده مي‏شوند و از طرفى با شنيدن و گفتن نام خدا، پيامبر و... آماده نماز خواندن مي ‏گردند.

ه)اذان آدمى را به ياد خدا مي ‏اندازد و با بزرگى و عظمت او آشنا مي‏سازد؛ با گفتن «الله اكبر» به بزرگى، جلالت شأن، عظمت و توانايى خدا اعتراف مى‏كنيم و با بيان «لا اله الا اله»، به يگانگى و بى شريكى او شهادت ميدهيم.